
Τι είναι η Oμοιoπαθητική
Η Ομοιοπαθητική είναι ένα θεραπευτικό σύστημα το οποίο στηρίζεται στο νόμο των ομοίων, ο οποίος διατυπώθηκε ήδη από την Ιπποκράτη με τη ρήση ομοία ομοίοις εισίν ιάματα, τα όμοια δηλαδή θεραπεύονται από τα όμοια. Η Ομοιοπαθητική έχει ως στόχο την ενίσχυση του αμυντικού συστήματος του οργανισμού για την καταπολέμηση οξέων και χρόνιων νόσων.
Για να κατανοήσουμε αυτό το νόμο μπορούμε να αναλογιστούμε κάποια παραδείγματα από τη φύση. Ένα παράδειγμα αποτελούν τα κρυοπαγήματα. Ξέρουμε π.χ. από το έπος του ‘40 ότι όσοι στρατιώτες που υπέφεραν από κρυοπάγημα, αντιστάθηκαν στον πειρασμό όταν επέστρεψαν στα σπίτια τους να βάζουν το κρυοπαγημένο μέλος στη ζέστη, αλλά αντίθετα, αν τοποθετούσαν πάνω σε αυτό λίγο πάγο, κατάφερναν να σώσουν το μέλος.
Άλλο παράδειγμα αποτελούν τα ελαφριά εγκαύματα. Οι έμπειροι μάγειροι που έχουν πάθει πολλές φορές εγκαύματα, ξέρουν ότι αν δεν βάλουν το χέρι που κάηκε κάτω από κρύο νερό αλλά πλησιάσουν το μέλος που έπαθε έγκαυμα σε πηγή θερμότητας, παρόλο που για 1-2 λεπτά ο πόνος στην αρχή μεγαλώνει, στη συνέχεια υφίεται και δεν επανέρχεται, και ούτε εμφανίζεται μετά φουσκάλα. Αντίθετα η άμεση έκθεση σε κρύο νερό ενώ προσφέρει άμεση ανακούφιση, δεν βοηθάει ουσιαστικά στην επούλωσή του και ακολουθεί μετά δημιουργία φουσκάλας.
Στην πράξη η ομοιοπαθητική θεραπεία σήμερα γίνεται με ομοιοπαθητικά φάρμακα. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα προέχονται κυρίως από το φυτικό, το ορυκτό αλλά και το ζωικό βασίλειο. Παραδείγματα από το φυτικό βασίλειο είναι το λουλούδι ανεμώνη από την οποία παρασκευάζεται το φάρμακο pulsatilla. Το φάρμακο pulsatilla ενδείκνυται μεταξύ άλλων σε διαταραχές περιόδου σε ευαίσθητες γυναίκες, με ευμετάβλητο συναίσθημα που εκφράζονται εύκολα με το κλάμα και αποζητούν την παρηγοριά, την κατανόηση και την τρυφερότητα. Άλλο παράδειγμα από το φυτικό βασίλειο είναι το λυκοπόδιο (lycopodium clavatum). Το lycopodium ενδείκνυται κυρίως σε παθήσεις του γαστρεντερικού όπως σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου με πολλά αέρια και ρεψίματα αλλά και πολλά άλλα προβλήματα όπως πρόωρη εκσπερμάτιση στους άντρες, μη αναζωογονητικός ύπνος κ.ά. Ψυχοδιανοητικά το άτομο που χρειάζεται lycopodium είναι συνήθως έξυπνο και ικανό άτομο αλλά με μια δειλία και χαμηλή αυτοπεποίθηση την οποία όμως προσπαθεί να κρύψει παρουσιάζοντας ένα προσωπείο κοινωνικού και θαρραλέου. Παράδειγμα από το ορυκτό βασίλειο είναι το χλωριούχο νάτριο από το οποίο παράγεται το ομοιοπαθητικό φάρμακο natrium muriaticum. To natrium muriaticum δίνεται ενδεικτικά σε άτομα που υποφέρουν από ημικρανίες και τα οποία ενώ είναι κοινωνικά δεν εκφράζουν εύκολα τα προσωπικά τους θέματα. Συνήθως έχουν μεγάλη επιθυμία για αλάτι και τα ενοχλεί ο ήλιος. Παράδειγμα από ζωικό βασίλειο είναι η μέλισσα από την οποία παράγεται το φάρμακο Apis mellifica το οποίο ενδείκνυται σε οιδήματα, από απλά αλλεργικά τοπικά οιδήματα μέχρι και οιδήματα από οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Για την εύρεση του κατάλληλου ομοιοπαθητικού φαρμάκου λαμβάνονται υπόψη και σωματικά και ψυχοδιανοητικά συμπτώματα, προσεγγίζοντας τον ασθενή ως ενιαία ψυχοσωματική οντότητα. Μόνο η διάγνωση π.χ. αλλεργική ρινίτιδα δεν είναι αρκετή για τη συνταγογράφηση καθώς έχει σημασία η ιδιαίτερη έκφραση την νόσου στον συγκεκριμένο οργανισμό.
Η ομοιοπαθητική δεν αποβλέπει στη εξάλειψη και μόνο κάποιου συμπτώματος αλλά στην συνολική υγεία του οργανισμού σε σωματικό και ψυχοδιανοητικό επίπεδο.
Πώς ξεκίνησε; Πότε; Από ποιον;
Τη βασική αρχή της Ομοιοπαθητικής την έθεσε ήδη ο Ιπποκράτης. Είναι ότι τα όμοια θεραπεύουν τα όμοια, Ὅμοια òμοίοις είσίν ίάματα.
Θεμελιωτής της ομοιοπαθητικής όπως ασκείται σήμερα είναι ο γερμανός ιατρός Samuel Hahnemann. Ήταν ο πρώτος που διατύπωσε ολοκληρωμένους νόμους και αρχές που διέπουν την υγεία και την ασθένεια και τους απέδειξε κλινικά. Τον 18ο αιώνα εισήγαγε τον όρο «Ομοιοπαθητική» και συστηματοποίησε τη γνώση στο Όργανον της Θεραπευτικής Τέχνης. Η έρευνά του και οι αποδείξεις της δράσης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων αποτελούν και τη βάση της ομοιοπαθητικής φαρμακολογίας (Materia Medica), η οποία από τότε συνεχώς εμπλουτίζεται. Ως ολοκληρωμένο θεραπευτικό σύστημα, διέπεται από αρχές που έχουν εξαχθεί από παρατήρηση. Ήδη από την αρχαιότητα, ο Ιπποκράτης παρατήρησε ότι «Ὅμοια òμοίοις είσίν ίάματα», και αργότερα ο Παράκελσος ότι “similia similibus curantur”. Δηλαδή, τα όμοια θεραπεύονται με τα όμοια. Μία ουσία όταν χορηγηθεί αραιωμένη σε έναν οργανισμό που νοσεί, θεραπεύει το ίδιο σύμπτωμα που θα προκαλούσε αν χορηγούνταν σε έναν υγιή οργανισμό.
⟵ πίσω